Al eerder schreef ik over mijn financiële leven, ik begon bij mijn kindertijd en ben nu aangekomen bij de toekomst. Lange tijd gaf ik mijn geld heel makkelijk uit, ging het maandsalaris vaak op aan spullen en leuke dingen doen en was ik niet bezig met de toekomst. Maar er kwam een moment waarop ik wel over die toekomst ging nadenken. Inmiddels ben ik een enthousiast spaarder geworden. Dat komt vooral omdat ik doelen heb gesteld. Welke doelen dat zijn?
Mijn eerst doel is doel om binnen niet al te lange tijd minder te gaan werken. In oktober wordt ik 53 en altijd heb ik fulltime gewerkt. Nu is een baan in het onderwijs voor sommigen een lange vakantie met af en toe een paar weken school, maar voor de mensen die in het onderwijs werkzaam zijn is dit beslist niet zo. Het is ook niet zo dat ik leef van vakantie naar vakantie, daarvoor is het werk te leuk. Maar de werkdruk in het onderwijs is in de afgelopen jaren enorm is toegenomen en ik merk dat ik daardoor eerder mijn grenzen bereik dan vroeger. Tijd om een stapje terug te doen! Ik wil graag meer tijd voor mezelf, om te lezen, te sporten, te luieren, vrienden en familie te zien, en minder gehaast door het leven te gaan. Voor dit doel heb ik de afgelopen jaren ook al hard gespaard en mijn hypotheek afgelost, zodat ik iedere maand geld overhoud. Nu ga ik dus wat salaris inleveren, maar hoeft mijn levensstijl daar niet onder te lijden. Ik zal hooguit minder sparen.
Een ander doel is eerder kunnen stoppen met werken dan de AOW leeftijd. Dit is niet iets waar ik nu heel erg mee bezig ben, ik heb alleen wel bedacht dat het fijn zou zijn als het kan mocht ik dit willen. Maar ik weet nog helemaal niet of ik dat dan ook wil. Wel wil ik dus de mogelijkheid hebben. Wat ik ook weet is dat hele dagen thuis zitten met niets te doen niet voor mij is weggelegd. Ik zal tegen die tijd echt een dagbesteding moeten hebben. Misschien niet voor iedere dag van de week, een paar dagen lummelen is natuurlijk fijn, maar 7 dagen per week weekend ….ik denk niet dat ik dat kan. Maar goed, dat is allemaal koffiedik kijken, wie weet heb ik dan een tijdrovende hobby of zijn er andere zaken die al mijn aandacht en tijd opslokken.
Hoe beter ik word in sparen, consuminderen en duurzaam leven, hoe leuker ik het vind. Het is geen doel op zich, maar het niet uitgeven van geld geeft me wel een grotere kick dan het wel uitgeven van geld. Collegablogger ‘Tips van Tom’ schreef laatst dat hij minder ging sparen omdat hij dingen naliet die hij wel wilde doen. (https://tipsvantom.com/vanaf-nu-ga-ik-minder-sparen-en-dit-is-waarom/) Ik herkende dat wel een beetje. Soms heb ik ook de neiging om té zuinig te zijn en mezelf pleziertjes te misgunnen. Dan is er gelukkig altijd weer een moment dat ik ‘Carpe Diem’ denk en toch het geld uitgeef aan een dienst of een product. Ik smijt het dan niet over de balk, ik geef het bewust uit en ik geniet er ook bewust van.
Een ander doel, of meer een idee, is om na mijn pensioen te kunnen verhuizen naar een minder stadse omgeving. Dit idee is nog totaal niet uitgekristalliseerd en blijft voorlopig bij af en toe kletsen over een huis met een moestuin, later als we oud zijn. Oud en misschien zo krakkemikkig dat we geen kruiwagen meer kunnen duwen, geen spade meer de grond in krijgen! Dus lekker over blijven mijmeren en tegen die tijd zien we dan wel hoe het loopt.
Ik spaar dus niet voor spullen of voor een wereldreis, spullen heb ik genoeg en een wereldreis (alle verre reizen) doe je mij geen plezier mee. Met een of twee keer per jaar een week ergens in Europa maak je mij wel blij mee, alleen doen we dat dit jaar even niet. Betekent dat ik weer wat meer kan sparen en misschien een maandje eerder met pensioen kan gaan!
Deze tekst is eerder - in een iets andere versie - verschenen als gastblog op Zuinigeman.nl.
Hopelijk lukt het om minder te gaan werken binnenkort.
BeantwoordenVerwijderenMooie doelen heb je, succes!
Marielouise
Hoi Marielouise, dank je wel! Ik heb mijn plannen al besproken met mijn leidinggevende en het is in principe akkoord. De puntjes moeten nog op de i gezet worden en dat was door de coronacrisis lastig. Werken ging op afstand en online en omdat we als onderwijsinstelling ook lang geen idee hadden hoe we na de zomervakantie moesten gaan werken was het lastig plannen maken. In het nieuwe schooljaar start ik volledig op om te zorgen dat alles reilt en zeilt en dan kan ik mijn takenpakket gaan bekijken. Ik hoor vaak dat mensen hetzelfde werk blijven doen maar dan in minder uur en dat wil ik natuurlijk niet. Ook kan thuiswerken de boel vertroebelen doordat je toch nog even een mailtje leest en beantwoordt. Daar moet ik allemaal voor waken, dus ik wacht liever even tot er meer 'normaal' is. Voor ons onderwijs zijn er nu richtlijnen tot eind december 2020. Wellicht dat ik dan per 1 januari van fulltime naar parttime ga. Ik zal hier zeker nog over bloggen de komende maanden.
BeantwoordenVerwijderenLogisch inderdaad om even aan te kijken hoe alles verloopt verder.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk kan je dan per januari minderen, zou mooi zijn.
Marielouise
Mooi om te lezen stella. Ik denk dat het je wel gaat lukken om je doelen te behalen!
BeantwoordenVerwijderenHoi Luxe of zuinig, dank je, ja, ik zie het ook wel positief in allemaal!
BeantwoordenVerwijderenGoed actieplan! Een vriendin van me is na vele jaren van fulltime werken in het onderwijs overgestapt naar vier dagen. Ze heeft een poos getwijfeld, maar is nu wekelijks erg blij met die vrije dag. Uiteindelijk werk je om te leven, niet andersom!
BeantwoordenVerwijderenHoi Bespaarzuinig, ik twijfelde er ook lang over, ik was 'bang' om salaris in te leveren voor vrije tijd. Inmiddels ben ik gaan inzien hoe belangrijk vrije tijd is en het helemaal met je eens dat je werkt om te leven. Ik ga geen dag vrij nemen, maar kortere dagen werken. Zo kan ik aan het eind van de dag nog een boel dingen doen. Ik ga dagelijks een uurtje sporten, maar daarnaast is er dan geen tijd meer voor andere dingen. Dan wel: iets afspreken met een vriendin, naar de kapper gaan, tijd voor de krant of een boek, een boodschap doen, koken. En dat dan allemaal zonder me enorm te moeten haasten.
BeantwoordenVerwijderen