zondag 2 februari 2020

Lifestyle inflation



Lifestyle inflation



Onlangs kwam ik bij een collegablogger het woord lifestyle inflation tegen. Ik vind dat een mooie term en kan ik meteen bekennen dat ook mij dit is overkomen. Zeker in mijn jongere jaren. Toen mijn carrière een vlucht nam en ik iedere maand voldoende geld had om het over de balk te kunnen smijten deed ik dit ook. Ik dacht nooit lang na over een aankoop, kocht erg veel kleding en schoenen en tassen en nog veel meer andere onnodige zaken. Daarnaast gaf ik makkelijk geld uit aan uitgaan, eten buiten de deur, uitjes en vakanties.  Vaak was de sky de limit.  Ik had er tenslotte hard voor gewerkt, ik had het verdiend en ’because I was worth it ‘ en meer van dat soort onzin.

Als kind vond ik het al leuk om lijstjes en boekjes met notities bij te houden. En gelukkig heb ik ook altijd mijn budget op zodanige wijze beheerd dat ik wist waar ik mijn geld aan uitgaf en nooit in de rode cijfers belandde. Waarschijnlijk is het daardoor nooit echt uit de hand gelopen met mijn uitgavenpatroon. Ik leefde niet boven mijn stand. Sparen deed ik echter ook niet.

Inmiddels ben ik ouder, wijzer en heb ik alle spullen die ik nodig heb. Hooguit zijn dingen aan vervanging toe en moet ik daarom iets kopen. Maar nu denk ik er wel over na voor ik iets koop. Zo dacht ik een paar maanden geleden dat ik nieuwe iPad nodig had. De app van AH deed het niet meer want was niet geschikt voor mijn oude model. Dan maar zonder, ik gebruikt de app bijna nooit. Ik kan ook via andere kanalen en op andere manieren achter de bonusaanbiedingen komen. Ook updates van YouTube lieten hem vastlopen. Ik kijk nooit dingen op YouTube dus hup, eraf! Idem Facebook, doe ik niets mee! Nu ik deze apps heb verwijderd doet de iPad het weer prima. De apps die ik veel gebruik functioneren nog en dat is voor mij voldoende. Ik heb niet het idee dat ik veel mis. Dus tot nu toe een besparing!

En zo bekijk ik tegenwoordig alles. Vraag mezelf of ik het echt nodig heb, en meestal is dat niet zo. Dan in er dus sprake van lifestyle deflation, ook een mooi begrip. Ik vind allang niet meer dat ik iets heb verdiend door hard werken. Ik werk, soms hard, soms wat minder hard, en daarmee voorzie ik in mijn levensonderhoud. Daarnaast verdien ik genoeg om goed, vaak biologisch, eten te kopen, in een fijn huis te wonen. Kan ik in een bescheiden auto rijden, heb ik een hele goede fiets en kan ik de dingen doen waar ik plezier in heb zoals op vakantie gaan, uitstapjes maken met vrienden en mensen uitnodigen om bij ons lekker te komen eten. Meer heb ik nu niet nodig. Ben ik heel tevreden mee!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten