2020 Bespaarjaar - de aanpak

Al eerder schreef ik wat de aanleiding is geweest om een bespaarjaar te houden. Daarna heb ik geschreven over de voorbereidingen die ik heb getroffen.

Deze blog gaat over de aanpak gedurende het jaar. En het is natuurlijk geen uitdaging zonder regels!

Regels die ik helemaal zelf heb bedacht en waar ik natuurlijk helemaal niets mee hoef als ik er geen zin in heb. Maar zo werkt dat niet bij mij en zeker in het begin ga ik met erg veel enthousiasme mijn uitdaging aan!

Allereerst ga ik tijdens mijn bespaarjaar alle kleding die ik heb dragen, ook de dingen waarvan ik weet dat ze niet zo lekker zitten, niet echt mooi meer zijn of anderszins niet (meer) voldoen. Deze dingen moet ik minstens 2x aan. Daarna mag ik beslissen of het een blijvertje is, of niet. Bij twijfel draag ik het dan nog een paar keer. 

Dit doe ik als volgt: ik begin met al mijn jasjes en vesten, ik pak het eerste jasje of vest en dat is mijn basisstuk van die dag. Einde van de dag gaat het op een hangertje en hang ik het achteraan de rij terug. De volgende dag neem ik het volgende jasje of vest. Net zolang tot ik alle jasjes een keer heb aangehad. Met rokken en jurken en broeken doe ik hetzelfde. Op deze manier dwing ik mezelf alles te dragen maar maak ik ook telkens andere combinaties.  Bij het wisselen van de seizoenen komen er ook weer andere kledingstukken in de kast, maar het principe blijft gelijk. 

Een aantal dingen draag ik helemaal niet, die stop ik in een koffer in de kast. Zo heb ik bijvoorbeeld een aantal spijkerbroeken waarvan ik er maar twee ga dragen; de oudst in het weekend tot deze opgedragen is en een wat nieuwere voor een werkdag waarop ik casual naar school kan. Zo heb ik dan volgend jaar nog een paar relatief nieuwe spijkerbroeken en hoef ik geen nieuwe spijkerbroek te kopen. 

In de loop van het jaar ga ik ook opruimen. Wanneer een kledingstuk kapot of versleten is, echt niet lekker zit of andere mankementen heeft dan gaat het weg, onder andere naar de kringloop. Stukken die ik niet draag omdat ze niet lekker zitten geef ik meestal aan een collega, zij zamelt spullen in voor een project in het buitenland. Zo ontstaat er in mijn kast een garderobe met dingen die ik draag en wordt er geen onnodige ruimte in beslag genomen. 

Ook maak ik een verlanglijst. Er zijn altijd wel dingen die ik nodig heb of die vervangen moeten worden. Maar het is niet zo dat ik altijd alles van die verlanglijst ook koop. Soms kom ik erachter dat ik het toch niet zo hard nodig heb als ik dacht, of is de behoefte om het aan te schaffen er niet meer.

Omdat er in een jaar ineens iets kan zijn waar ik niet op gerekend heb geef ik mezelf een ‘noodbudget’.  Dit is een bedrag van 250 euro. Zo ben ik vorige jaar een regenjas kwijtgeraakt omdat deze uit mijn fietstas was gestolen. En omdat ik ook met regen op de fiets naar mijn werk ga is een regenjas een noodzakelijk onderdeel van mijn garderobe. Tot nu toe heb ik mijn ‘noodbudget’ niet ingezet, maar het is wel fijn om te hebben!

Aan het eind van het jaar hoop ik een stap dichter bij een ‘capsule wardrobe’ te zijn, want dat is nog steeds mijn streven.

De reacties hierop zijn trouwens heel verschillend. Onder collega's zijn er nog wel eens mensen die medelijden met me hebben. Dat is echt niet nodig, ik doe dit geheel vrijwillig! In de vriendenkring is er wel meer begrip. Gelukkig hebben wij vrienden die zelf ook bezig zijn met consuminderen en duurzamer leven en kunnen we elkaar inspireren en motiveren, zonder elkaar iets op te dringen!